ارائه شاخصی برای ارزیابی وضعیت خشکی آب و هوایی در استان اصفهان

واقع شدن استان اصفهان در فلات مرکزی کشور سبب گردیده است تا تولید محصولات کشاورزی در این استان با مسئله محدودیت آب در دسترس گیاه مواجه گردد. در این تحقیق با استفاده از داده های بلند مدت اقلیمی موجود و روش تجزیه به مؤلفه های اصلی، شاخصی برای ارزیابی خشکی در استان اصفهان ارائه شد و شهرستان های مورد مطالعه از نظر شدت خشکی مورد بررسی قرار گرفته و طبقه بندی شدند. داده های اقلیم از سازمان هواشناسی کشور استان اصفهان جمع آوری شدند. بر اساس این شاخص شهرستان های اصفهان، شهرضا، گلپایگان و نطنز اقلیم نیمه خشک و اردستان، خوروبیابانک، کاشان و نائین اقلیم خشک داشتند. نتایج تجزیه به مؤلفه های اصلی نشان داد که در شهرستان های مورد مطالعه درجه حرارت حداکثر مهم ترین متغیر اقلیمی در تعیین شرایط اقلیمی این شهرستان ها بوده و میانگین سرعت وزش باد نیز بر شرایط اقلیمی این مناطق مؤثر بوده است.

کلیدواژه ها:

تجزیه به مؤلفه های اصلی ، خشکی ، شاخص ارزیابی خشکی