ارائه راهکار هایی در جهت کاهش اختلال نقص توجه/ بیش فعالی در دانش اموزان متوسطه اول (مقاله ی مروری)

اختلال نقص توجه / بیش فعالی یکی از رایج ترین اختلالاتی است که در مدارس دیده می شود که به نوعی یک اختلالعصبی_رشدی است که علائم های متفاوتی را از خودش بروز می دهد.از علائم آن میتوان به پرت شدن از تکلیف، دنبال نکردندستورات و حتی تمام نکردن دستورات و کارها، فعالیت بیش از حد مانند دویدن ناگهانی، فعالیت های تکانشی ناگهانی که دربیشتر اوقات باعث آسیب به خود می شود.اختلال نقص توجه / بیش فعالی را به عوامل متعددی همچون: عوامل محیطی، عواملژنتیکی و بیولوژیکی و عوامل اجتماعی نسبت داده اند. از آنجایی که هدف مقاله حاضر ارائه راهکارهایی برای کاهش اختلال نقصتوجه / بیش فعالی دانش اموزان در محیط مدرسه است میتوان از این تکنیک ها استفاده کرد: ایجاد بستری برای تخلیه انرژیدانش آموزان مبتلا، ارتباط مستمر با اولیاء، بازی درمانی، استفاده از اقتصاد ژتونی، استفاده از راهبرد های شناختی، استفاده ازفنون تمرکز و تکنیک های آرامیدگی عضلانی و ریلکسیشن. درنهایت استفاده از این روش ها می تواند در کاهش بیش فعالیدانش آموزان در محیط آموزشی تاثیر بسزایی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

بیش فعالی ، نقص توجه ، دانش اموزان