ارتباط بین ترس از کرونا و اختلالات رفتاری در دانش آموزان ابتدایی شهر زابل

هدف پژوهش حاضر ارتباط بین ترس از کرونا و اختلالات رفتاری در دانش آموزان ابتدایی شهر زابل بود.روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان ابتدایی مشغول به تدریس در سال تحصیلی ۱۴۰۳ -۱۴۰۲ شهر زابل بودند و روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی است و نحوه انتخاب نمونه آماری نیز بدین صورت بود که ابتدا به روش تصادفی ازبین دانش آموزان زابل، پنج مدرسه مدارس ابتدایی به تصادف انتخاب و براین اساس تعداد ۱۵۰ نفر که داوطلب و حاضر به پر کردن پرسشنامه هابودند به عنوان نمونه انتخاب شدند و از پرسشنامه اضطراب بیماری کرونا علی پور، قدمی، علی پور و عبدالله زاده ۱۳۹۸ و پرسشنامه علائممرضی کودکان (فرم والدین) گادو واسپیرافکین، ۱۹۹۷ (CSI-۴) برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد.دادهها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین مولفه های ترس از کرونا (علائم روانی و علائمجسمانی) با اختلالات رفتاری رابطه مثبت و معناداری وجود داشت p<۰/۰۱، p<۰/۰۵ همچنین مولفه های ترس از کرونا (علائم روانی و علائمجسمانی) نقش پیش بینی کننده ای در اختلالات رفتاری دانش آموزان ابتدایی شهر زابل داشتند

کلیدواژه ها:

ترس از کرونا ، اختلالات رفتاری ، دانش آموزان ابتدایی