طراحی پارک اکولوژیک ؛ گامی در راستای پایداری زیست محیطی شهرها

امروزه پیشرفت های صنعتی و رشد فزاینده محیط های شهری، عاملی برای ایجاد اکوپارکها شده است . اکوپارکها به عنوان مکانی که بتواند شرایط محیط زیست طبیعی را برای انسان فراهم کند، ضروری است . در مقیاس جامع ، سیستم طراحی پارکها از مهم ترین زمینه های طراحی شهری بوده و به عنوان بخشی از سیمای شهر، محل ارتباط انسان و طبیعت مطرح می باشد که با توسعه سریع پیشرفت های صنعتی و فن آورانه با طبیعت بیگانه شده است . این حالت سبب شده است که افراد کمتر به حفظ و نگه داری طبیعت معطوف پرداخته و انواع تخریب را به محیط زیست وارد آورند. لذا در راستای حفظ محیط زیست و پیوند دوباره انسان و طبیعت ، آشنایی با فرآیندهای موجود در طبیعت (مانند فرآیندهای زیستی و اکولوژیک ) و هماهنگی میان ساختارهای طبیعی و انسان ساخت در سالهای اخیر موردتوجه قرارگرفته است . باتوجه به نتایج به دست آمده از تحقیق حاضر، در پارکهای اکولوژیک پنج گروه فعالیتی آموزشی تحقیقاتی ، فرهنگی ، ورزش و سلامت ، فراغت و تفریح و حفاظت مدنظر قرار می گیرد. همچنین در فرآیند طراحی پارک اکولوژیک باید معیارها و فعالیت هایی مدنظر قرار گیرد که آنها را از سایر پارکها متمایز می سازد. برای دستیابی به بالاترین درصد بهرهوری محیطی و کمترین تاثیرات منفی بر محیط زیست ، در فرآیند طراحی با ارزیابی توان اکولوژیک ، توجه نمودن به لایه های زیست محیطی پایه و بومی سازی مدلهای اکولوژیک جهت بارگذاری بسیار مهم می باشد.

کلیدواژه ها:

پارک اکولوژیک ، پایداری ، تفرجگاه و محیط زیست ، فضای سبز