تنوع زیستی و مدیریت کشاورزی در مسیر توسعه پایدار: مطالعه مروری

یکی از مهم ترین چالش های جامعه ، کاهش سرعت از بین رفتن و انقراض تنوع زیستی جهانی است . اکنون شواهد زیادی وجود دارد که از بین رفتن گونه ها بر عملکرد اکوسیستم ها تاثیر می گذارد و بسیاری از خدمات ارائه شده توسط گونه ها دارای ارزش اقتصادی مهمی هستند. چگونگی حفظ بهترین تنوع زیستی در زمینه های کشاورزی یک چالش بزرگ باقی مانده است . برنامه ها در کشورهای متعددی با پرداخت پول به کشاورزان برای کاهش شدت مدیریت از طریق کاهش نهادههای آفت کش ها، نهادههای کود مصنوعی یا با تبدیل مزارع به روشهای ارگانیک ، تلاش کردهاند. در همین راستا، در پژوهش حاضر، به بررسی ایعاد مختلف تنوع زیستی و کشاورزی با نگاه مدیریتی و توسعه پایدار خواهیم پرداخت . در مطالعه حاضر به بررسی الگوهای مختلف در جهان پرداخته شد. همچنین ، در پایان مطالعات انجام شده پیرامون موضوع تنوع زیستی در کشاورزی ایران مورد ارزیابی قرار گرفت . نتایج نشان داد که ، مدیریت تنوع زیستی نقش مهمی در توسعه شیوه ها و استراتژی های توسعه کشاورزی پایدار در برابر سوء تغذیه ایفا می کند. ادغام تنوع زیستی در امنیت غذایی و سیاست های ضد گرسنگی احتمالا مزایای اجتماعی -اقتصادی بیشتری - از جمله حمایت از تلاشهای کاهش فقر - نسبت به هر بخش دیگری ایجاد می کند. برای تحقق این امر، دانش ما در مورد تنوع زیستی برای غذا و کشاورزی با ید بهبود یابد و ترکیب و مصرف مواد غذایی از ابعاد مهمی هستند..

کلیدواژه ها:

تنوع زیستی ، کشاورزی ، توسعه پایدار ، غذا.