اثربخشی برنامه ذهن آگاهی بر کارکردهای اجرایی ورزشکاران بدن ساز حرفه ای دارای آسیب جسمانی با بررسی نقش واسطه ای نشخوار فکری

مقدمه: هدف پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی آموزش ذهن­آگاهی بر کارکردهای اجرایی ورزشکاران بدن­ساز حرفه ای دارای آسیب جسمانی با بررسی نقش واسطه­ای نشخوار فکری بود. روش: در یک مطالعه نیمه­تجربی و از نوع مطالعات کارآزمایی کنترل شده تصادفی، تعداد ۴۰ نفر ورزشکار بدنساز حرفه ای دارای آسیب جسمانی از جمعیت بدنسازان ساکن شهر تهران بزرگتر از ۲۰ سال به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. طبق روش نمونه گیری و ملاک­های ورود و خروج آزمودنی­ها در دو گروه آزمایش و کنترل گماشته شدند. جهت گردآوری داده ها مطابق طرح پژوهش، آزمودنی­های هر دو گروه در مرحله­ی پیش آزمون به پرسشنامه­های نشخوار فکری (RRS) و کارکردهای اجرایی (EFQ) به عنوان پیش­آزمون پاسخ دادند. سپس گروه آزمایش به مدت ۱۲ جلسه یک و نیم ساعته برنامه ذهن­آگاهی را دریافت نمود. بعد از اتمام جلسات مداخله، نهایتا از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها و به منظور تعیین اثربخشی مداخله از تحلیل کواریانس استفاده شد و برای تعیین نقش واسطه­ای نشخوار فکری در اثربخشی مداخله بر کارکردهای اجرایی از روش تحلیل مسیر استفاده شد. یافته ها: نتایج حاکی از آن است که روش مداخله ذهن­آگاهی بر کارکردهای اجریی و نشخوار فکری اثربخش می­باشد (۰۱/۰P<) همچنین نتایج نشان داد که نشخوار فکری در اثربخشی برنامه ذهن­آگاهی بر کارکردهای اجرایی ورزشکاران بدنساز حرفه­ای دارای آسیب جسمانی نقش واسطه­ای ایفا می­کند. به نظر می رسد برنامه مداخله ذهن­آگاهی کارکردهای اجریی را بهبود می­بخشد و نشخوار فکری را نیز در ورزشکاران کاهش می­دهد. نتیجه گیری: بر این اساس لازم است مراکز و روان درمانی فعال در حوزه روان­شناسی ورزشی برای ارتقای سلامت روانی ورزشکاران از برنامه مذکور استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

برنامه ذهن آگاهی ، کارکردهای اجرایی ، نشخوار فکری ، ورزشکاران بدن ساز ، آسیب جسمانی