مولفه های زیباشناختی تصویر زنان در دیوارنگاره های شهر تهران

زمینه و هدف: این پژوهش با توجه به اهمیت جایگاه اجتماعی زن و نقش آفرین های او در عرصه های مختلف جامعه به بررسی بازنمایی چهره و مولفه های پوششی زنان در دیوارنگاری های شهر تهران می پردازد. روش: روش این پژوهش در دسته مطالعات با رویکرد کیفی و روش نشانه شناسی قرار می گیرد. داده های این پژوهش شامل ۸۰ دیواره نگاره در سطح شهر تهران است که با روش هدفمند از بین دیوارنگاره های سفارشی در میادین اصلی شهر تهران و برای بازنمایی چهره و مولفه های پوششی زن هستند، انتخاب شده اند. بازه زمانی انتخاب نقاشی های دیواری، خرداد و تیر ماه سال ۱۴۰۲ است. تعداد انتخاب داده ها با رسیدن به مرحله اشباع تعیین شد. یافته های پژوهش: در تصاویر به کار رفته در نقاشی های دیواری شهر تهران، مولفه های پوششی بازنمایی شده در این تصاویر، به طور کامل دارای حجاب و پوشش کامل بود که با تنوع پوشش زنان جامعه همخوانی چندانی نداشت. چهره های بازنمایی شده در این تصاویر، فاقد هرگونه نشاط و زیبایی و بیشتر به صورت چهره های عبوس و غمگین بازنمایی شده است. نتیجه گیری: بازنمایی چهره و پوشش زنان در نقاشی های دیواری، یک بازنمایی ناهماهنگ و بدون تطابق با واقعیت های زنان در جامعه است. این عدم تطابق در زمینه نوع پوشش و آرایش، ظاهر، به وضوح قابل مقایسه است. تصاویر بازنمایی شده در نقاشی های دیواری، زنانی فاقد هرگونه نشاط و شادابی و سرزندگی به تصویر درآمده اند.

کلیدواژه ها:

بازنمایی ، نشانه شناسی ، نقاشی دیواری ، چهره زن ، پوشش زن