مدیریت شهری و برنامه ریزی اقتصادی در فضای سبز درون شهرها

پیش از هر نوع برنامه ریزی برای توسعه فضاهای سبز شهری, باید معیارها و استانداردهای توسعه فضای سبز مشخص شود. از اصول بسیار مهم دانش شهرسازی, پرداختن به کاربری ها از لحاظ استانداردها و سرانه ومکانیابی آن هاست. آلودگی های هوا, صوتی و بصری ارمغان زندگی شهرنشینی است که امروزه جوامع بشری با آن دست به گریبانند. به همین جهت پرداختن به کاربری فضای سبز بعنوان تلطیف کننده هوا و سامان دهندهفضا, در راستای دستیابی به بازدهی اکولوژیکی شهرها ضروری به نظر می رسد. در مجموع آنچه از دیدگاه محیط اجتماعی در ارتباط با فضای سبز شهری اهمیت دارد، میزان فضای سبزعمومی است، یعنی فضای سبزیکه رفت و آمد عموم مردم در آنها بدون مانع باشد، یا به تعبیر دیگر فضای سبز اجتماعی.بنابراین مفهوم سرانه فضای سبز تنها می تواند برای آن نوع فضای سبز به کار رود که برای گذران اوقات فراغت، بازی و تفریح مهیاشده است. نکته ای که در خصوص فضای سبز از اهمیت بالایی برخوردار است، مکانیابی آن می باشد.امروزه در سراسر جهان، فضای سبز شهری جایگاهی کلیدی در توسعه پایدارشهری و ارتقای کیفیت زندگی شهروندان، از نظر زندگی اجتماعی و سلامت جسمی و روانی دارد. طراحی مناسب، مکانیابی صحیح و نگهداری درست فضای سبز شهری، نه تنها از دیدگاه زیست محیطی مفیداست، بلکه می تواند به عنوان بخش مهمی از منظر شهری، پاسخگوی نیازهای مادی، روانی و اجتماعی شهروندان نسبت به فضای شهری وعمومی شاداب و هویت مند باشد.

کلیدواژه ها:

مکانیابی ، فضای سبز ، مراکز عمومی