اثربخشی خنده درمانی(یوگای خنده) بر نشاط ذهنی و امیدواری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان کنکوری

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی خنده درمانی(یوگای خنده) بر نشاط ذهنی و امیدواری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان کنکوری بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی و با پیش آزمون، پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان کنکوری دختر در شهر کرمانشاه در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود. با استفاده از شیوه نمونه گیری خوشه ای از میان سه ناحیه آموزش و پرورش، ناحیه ۳ انتخاب و از بین مدارس متوسطه دوم دخترانه این ناحیه تعداد ۳ مدرسه و از هر مدرسه ۱ کلاس پایه دوازدهم انتخاب و از بین افرادی که داوطلب به شرکت در پژوهش بودند تعداد ۳۰ نفر انتخاب و به صورت گمارش تصادفی در گروه آزمایش (۱۵نفر) و کنترل (۱۵) نفر جایگزین شده و برای گروه آزمایش جلسات خنده درمانی طی ۸ جلسه گروهی و هفتگی اجرا شد. گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. هردو گروه در پیش آزمون و پس آزمون به پرسشنامه های نشاط ذهنی رایان و فردریک (۱۹۹۷)و امیدواری اسنایدر(۲۰۰۲) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس و نرم افزار (SPSS) نسخه ی ۲۴ انجام شد. یافته ها نشان داد خنده درمانی(یوگای خنده) بر ارتقا نشاط ذهنی و امیدواری و عملکرد تحصیلی در افراد گروه آزمایش تاثیر معناداری دارد. در نتیجه می توان گفت که مشاوران مدرسه برای بهبود عملکرد تحصیلی، نشاط ذهنی و امیدواری دانش آموزان می توانند از تکنیک های رویکرد خنده درمانی استفاده کنند .

کلیدواژه ها:

خنده درمانی(یوگای خنده) ، نشاط ذهنی ، امیدواری ، عملکرد تحصیلی