خلاقیت و شوخ طبعی به عنوان پیش بین های تاب آوری تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم تیزهوشان شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی خلاقیت و شوخ طبعی به عنوان پیشبین های تاب آوری تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم تیزهوشان شهر تهران صورت گرفته است. این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود که جامعه آماری را دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی۱۴۰۳-۱۴۰۲تشکیل دادند. روش نمونه گیری پژوهش مذکور تصادفی چند مرحله ای بود. از این جامعه تعداد ۳۶۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای براساس جدول کرجسی و مورگان انتخاب شدند. به این صورت که در مرحله اول از بین مدارس شهر تهران،۵ مدرسه انتخاب شده و در مرحله بعداز هر مدرسه تعداد ۷۰ تا ۷۵ نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه پرسشنامه سبک های شوخ طبعی مارتین و همکاران (۱۹۸۸)، پرسشنامه تاب آوری تحصیلی ساموئلز (۲۰۰۴) و پرسشنامه خلاقیت تورنس (۱۹۹۸) بودند. در این پژوهش آزمون فرضیه ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین تاب آوری تحصیلی با شوخ طبعی۷۹۳/۰و تاب آوری تحصیلی با خلاقیت ۵۹۹/۰ همبستگی ۲وجود دارد. همچنین، متغیرهای پیش بین خلاقیت و شوخ طبعی قادرند ۸۸ درصد از واریانس تاب آوری تحصیلی را تبیین کنند.

کلیدواژه ها:

جرات مندی ، خلاقیت ، شوخ طبعی ، تاب آوری تحصیلی