نقش مزاج کودک و سبک های دلبستگی و والدگری مادر در پیش بینی مشکلات رفتاری کودکان ۵-۳ سال دارای مادر شاغل

زمینه و هدف: مشکلات رفتاری کودکان، مشکلاتی شایع و کم­توان کننده در کودکان هستند که بررسی آنها اهمیت زیادی دارد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش مزاج کودک، سبک­های دلبستگی و والدگری مادر در پیش بینی مشکلات رفتاری کودکان ۵-۳ سال دارای مادر شاغل انجام شد. روش: این مطالعه، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل تمامی مادران شاغل دارای کودک ۵-۳ سال در مهدکودک های شهر ارومیه در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ به تعداد ۳۵۳ نفر بودند که ۱۸۴ تن از آنها با روش نمونه گیری خوشه ای به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند. داده های پژوهش با پرسشنامه های مزاج تجدیدنظرشده (الیس و راثبارت، ۲۰۰۱)، سبک دلبستگی (هازن و شاور، ۱۹۸۷)، سبک­های والدگری (بامریند، ۱۹۹۱)، و مشکلات رفتاری (راتر، ۱۹۷۶) جمع آوری و با روش های ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان در نسخه ۲۱ نرم افزار SPSS تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد که مزاج کودک، سبک دلبستگی ایمن، و سبک والدگری مقتدر با مشکلات رفتاری کودکان رابطه منفی و معنادار؛ و سبک های دلبستگی ناایمن اجتنابی و دوسوگرا و سبک والدگری مستبد با مشکلات رفتاری کودکان رابطه مثبت و معنادار در سطح ۰۱/۰؛ و سبک والدگری سهل گیرانه با مشکلات رفتاری کودکان رابطه مثبت و معنادار در سطح ۰۵/۰ داشتند. همچنین متغیرهای مزاج کودک، سبک دلبستگی، و سبک والدگری مقتدرانه و مستبدانه مادر به طور معناداری توانستند ۲۹ درصد از تغییرات مشکلات رفتاری کودکان را پیش بینی کنند (۰۰۱/۰>P). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه حاکی از نقش موثر مزاج کودک، سبک دلبستگی، و سبک والدگری مقتدرانه و مستبدانه مادر در پیش بینی مشکلات رفتاری کودکان بود. استلزامات نتایج به دست آمده در مقاله مورد بحث قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

Child's temperament ، attachment style ، parenting style ، behavioral problems ، مزاج کودک ، سبک دلبستگی ، سبک والدگری ، مشکلات رفتاری