پیش بینی اضطراب اجتماعی بر اساس طرح واره های ناسازگار اولیه در دانش جویان

مقدمه: پیش بینی نقش طرح واره های ناسازگار اولیه در اضطراب اجتماعی دانش جویان به شناسایی دانش جویان در معرض خطر، امکان مداخلات زودهنگام برای پیش گیری از ایجاد و تشدید اضطراب اجتماعی و بهبود کیفیت زندگی، سلامت روان، عملکرد تحصیلی و اجتماعی دانش جویان کمک می کند؛ لذا پژوهش حاضر باهدف پیش­بینی اضطراب اجتماعی بر اساس طرح واره های ناسازگار اولیه در دانش جویان انجام شد. روش کار: این یک مطالعه توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانش جویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج در نیمسال اول سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بودند. به روش نمونه گیری در دسترس و بر اساس معیارهای ورود ۲۰۰ دانشجو وارد مطالعه شدند. اطلاعات با استفاده از فرم مشخصات جمعیت شناختی، پرسش نامه اضطراب اجتماعی (کانر و همکاران، ۲۰۰۰) و پرسش نامه طرحواره های ناسازگار اولیه (یانگ و همکاران، ۲۰۰۶) جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ و آزمون های رگرسیون خطی و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معناداری p<۰.۰۵ تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که ۲۵ درصد از واریانس اضطراب اجتماعی با طرحواره های ناسازگار اولیه تبیین شد. به طور خاص، حیطه بریدگی و طرد دارای ضریب رگرسیون استاندارد شده ۲۹/۰ بود، و حیطه خودگردان دارای ضریب رگرسیون استاندارد شده ۲۲/۰ بود که هر دو به طور قابل توجهی در توضیح واریانس اضطراب اجتماعی نقش داشتند.  نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که اضطراب اجتماعی بر اساس طرح واره های ناسازگار اولیه قابل پیش بینی است؛ بنابراین، پیشنهاد می شود که در مراکز مشاوره دانش جویی، برنامه های آموزشی و کارگاه هایی برای شناسایی و تعدیل طرح واره های ناسازگار و همچنین آموزش مهارت های مقابله ای موثر در برابر اضطراب اجتماعی دانش جویان توسعه یابد.

کلیدواژه ها:

Students ، Social anxiety ، Early Maladaptive Schem ، Disconnection and Rejection ، Autonomy. ، دانش جویان ، اضطراب اجتماعی ، طرح واره های ناسازگار اولیه ، بریدگی و طرد ، خودگردانی.