تحلیل گزاره های گفتمان محور رمان اهل غرق نوشته منیرو روانی پور،با تکیه بر رویکرد نورمن فرکلاف

تحلیل انتقادی گفتمان، به مثابه یک نظریه و به صورت یک روش، در به دست دادن فهمی عمیق و چندجانبه، ابزار سودمندی برای درک جهان بینی های نویسندگان رمان و چگونگی استفاده آن ها از زبان است و از میان روش های متعدد آن در این پژوهش از رویکرد نورمن فرکلاف (۲۰۰۰) برای تحلیل رمان اهل غرق نوشته منیرو روانی پور استفاده شده است. یافته ها حاکی از این است که بسامد بالای واژگان، دسته واژه ها، پاره گفتارها، دشواژه ها، رنگ واژه ها، ضمایر و مجهول سازی، تقابل های دوگانه، وجه های جمله در سطح توصیف، مبتنی بر تهی شدن سنت های بومی از معنا و فروپاشی قراردادهای اجتماعی مبتنی بر آداب و رسوم بومی است که با استفاده از ارتباطی که از نظر بینامتنی و بافت تاریخی با گفتمان «بازگشت به خویشتن» دارای بیشترین نسبت مفهومی و مصداقی می باشد، تفسیر شده است. در سطح تبیین، بنای نویسنده بر نشان دادن وجوه ویرانگر مدرنیته در جوامع بومی و معنا زدایی از ساحت آنان است و با بازنمایی فقدان قدرت مقابله با این سلطه، تلاش معناداری را برای نادرست نشان دادن مدرنیته در پیش گرفته است. همچنین نویسنده با تبیین سلطه در ابعاد متنوع گفتمان، نگاهی نقادانه روا داشته است. در نتیجه در سطح تبیین می توان هژمونیک شدن مدرنیته به قیمت از بین رفتن سنت ها را شاهد بود.

کلیدواژه ها:

تحلیل انتقادی گفتمان ، نورمن فرکلاف ، منیرو روانی پور ، اهل غرق ، سنت ، مدرنیته