نقش زنان در ادبیات نمایشی دوره قاجار و تاثیر ایشان در شکل گیری و نگهداری هنر شبیه خوانیدر قرن ۱۹ میلادی
محل انتشار: اولین همایش علمی هیات و آیین های مذهبی
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 89
فایل این مقاله در 25 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HEYATCONF01_016
تاریخ نمایه سازی: 15 مهر 1403
چکیده مقاله:
نسخه های تعزیه نخستین نمونه از ادبیات نمایشی ایران به حساب می آیند زیرا نخستین متون نمایشی توسط آخوند زاده و میرزا آقا تبریزی زمانی عرضه شد که هنر شبیه خوانی کاملا همه گیر شده بود و نسخه های تعزیه در دسترس عموم قرار گرفته بود.این متون دقیقا حاصل یک رنسانسی ادبی در دوران قاجار به حساب می آیند که با خارج شدن موسیقی از حصار تحریم مذهبی ، اشعار تعزیه با موسیقی همگام و اجرا میشد. علیرغم اینکه محتوای متون تعزیه بر اساس واقعیات تاریخی شکل گرفته بود اما در دوران قاجاریان وضعیت اجتماعی ایرانیان در دوران قاجار و قرن نوزدهم نیز در ادبیات نمایشی مذهبی که همان متون تعزیه باشند بروز کرده بود که یکی از این موارد نقش زنان بوده است در این مقاله با بررسی این وضعیت به این موضوع پی خواهیم برد که زنان قاجاری در شکل گیری این هنر نقش بسزایی داشته اند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اسماعیل مجللی
کارشناس ارشد ادبیات نمایشی-تعزیه خوان و پژوهشگر تعزیه
احمد جولایی
کارشناس ارشد ادبیات نمایشی، تعزیه خوان و پژوهشگر تعزیه