بررسی تاثیر نوع سیمان برخواص فیزیکی بتن های متاکائولنی در محیط های مهاجم

یکی از عوامل مخرب تاثیر گذار بر خواص فیزیکی بتن، حمله سولفات ها و کلرها به آن می باشد. از آنجایی که بسیاری از آبها همچون آب دریا و لایه های خاک زیرزمینی، محیط هایی سولفاته و کلری هستند بررسی این محیط ها بر روی خواص فیزیکی بتن توجه محققین را به خود جلب نموده است. به منظور بررسی تاثیر نوع سیمان بر خواص فیزیکی بتن های ساخته شده با متاکائولن در محیط های کلری و سولفاتی، یک سری مطالعات آزمایشگاهی انجام پذیرفته است. در این تحقیق، از سنگدانه شکسته کوهی، سیمان پرتلند نوع I و II و V فوق روان کننده، پودر متاکائولن، آب، سولفات منیزیم و سولفات سدیم و کلرید سدیم استفاده شده است. متاکائولن با درصد وزنی 15% جایگزین سیمان گردید و بدین ترتیب نمونه های حاوی متاکائولن و شاهد ساخته شدند. طرح اختلاط بتن بر اساس ACI طراحی گردید و نسبت آب به سیمان در طرح ها ثابت در نظر گرفته شد. در این تحقیق برای ساخت نمونه ها از قالب های مکعبی 10*10*10 سانتیمتر استفاده شده است. مقاومت فشاری نمونه ها در سنین 7 و 28 و 54 و 91 روزه پس از قرار گرفتن در محیط های سولفاته و کلری مورد آزمایش قرار گرفتند. همچنین درصد جذب آب و وزن مخصوص نمونه ها نیز تعیین گردیدند. بر اساس نتایج به دست آمده، وجود متاکائولن در بتن در عین افزایش تراکم نمونه ها، باعث افزایش مقاومت بتن در برابر حمله سولفات ها و کلرها می گردد. همچنین نمودارهای مربوطه ترسیم و حالت بهینه نیز تعیین گردیده است.

کلیدواژه ها:

سیمان نوع I و II و V ، خواص فیزیکی بتن ، حمله سولفات ها و کلرها ، متاکائولن