حجم و تداوم خشونت سلفی گری دینی در رمان «عماره یعقوبیان» اثر علاء اسوانی با رویکرد جامعه شناسی

سلفی گری دینی، پدیده ای اجتماعی امروزه دنیای عرب است که پیامدهای خشن و دردسرسازی برای جهان معاصر داشت ودر ادبیات داستانی دنیای عرب بازتابی درخور یافت. این امر، بیانگر اهمیت تحلیل داستان برای درک واقعیت های اجتماعی است. داستان عماره یعقویبان،نویسنده مصری علاء اسوانی، پدیده سلفی گری دینی را با آمیزه ای از خشونت، پیش از ظهور آن در صحنه سیاسی – اجتماعی مصر منعکس کرده است. این مقاله براساس نظریه تد رابرت گر که در پی دریافتی از علل خشونت است، به تحلیل این پدیده در داستان مذکور می پردازد. براساس روش تحیلی وتوصیفی با تکیه بر تحلیل محتوای داستان، رهیافت این پژوهش، نشان می دهد که بی عدالتی سیاسی ، اجتماعی و محرومیت اقتصادی، عرصه را بر شخصیت های داستانی چنان تنگ می نماید که چاره ای جز پناه بردن به گروه سازمان یافته وبنیادگرا وتندرو دینی که متاثر از اندیشه های اخوان المسلمین بود، نمی بیند. آشنایی شخصیت ها با اندیشه های انحصارطلب و سلفی گر اخوان در کنار درک انواع محرومیت ها، زمینه و بستر لازم را برای بروز خشونت سازمان یافته فراهم می کند. تداوم خشونت با صحنه های درگیری پلیس با گروه سازمان یافته دینی شروع و به پایان می رسد که درآن شخصیت اصلی داستان و افسر ارشد پلیس کشته می شوند تا پایان زندگی غم انگیز و دردناک زیستن در چنیبن جوامعی را نشان دهد.

کلیدواژه ها:

خشونت سیاسی ، سلفی گری دینی ، نداوم خشونت ، تد رابرت گر ، عمارت یعقوبیان