دانش سنتی محیط زیست و بهره برداری از منابع آبی

آب یکی از حیاتی ترین منابع برای بقای تمدن است. آب گنجینه مشترک انسانها است که باید به نسلهای بعدی منتقل شود. امروزه دستیابی به برنامه مدیریت منابع آب به یک هدف حیاتی تبدیل شده است و یکی از راههای دستیابی به این هدف توجه به دانش بومی می باشد. پیدایش و بقای گروه های انسانی بدون وجود آب غیر قابل تصور است. دانش بومی بخشی از سرمایه هر ملت است و مردمان یومی طی قرنهای متمادی توانسته اند نیازهای خود را از همین دانش بومی تامین کنند. تجارب نشان داده که دانش بومی با دانش نوین یا امروزی نه تنها در تناقص و تضاد نمیباشد بلکه مکمل خوبی برای دانش امروزی است. همچنین در زمینه منابع طبیعی و آب و خاک به دلیل قدمت استفاده از این منابع اندوخته های علمی فراوانی به دست آمده که در صورت بهره گیری از آن می توان به تحولات زیادی دست پیدا کرد.

کلیدواژه ها:

آب دانش بومی ، دانش امروزی