نیاز به استفاده از ابعاد اجتماعی و اقتصادی در شاخص ارزیابی پایداری آبخیز

ارتباط غیرقابل انکار انسان بهعنوان جزئی از اکوسیستم یا جزئی از منابع حوزه آبخیز با اجزای دیگر، محققین را بر آن داشته است تادر ارزیابی سامانههای زیستی ازجمله ارزیابی پایداری آبخیز، عوامل اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و حتی فرهنگی را در نظر بگیرند.لذا شاخصهای ارزیابی که دربرگیرنده معیارهایی از جنس سیاست، اقتصاد و معیشت هستند در ارزیابی پایداری موفقترند.دراینمقاله سعی شده است به روند تغییراتی که شاخصهای پایداری درگذرزمان داشتهاند توجه شود و مهمترین رویکردهای موجوددر شاخصهای ارزیابی پایداری معرفی گردد.

کلیدواژه ها:

توسعه ، شاخص پایداری آبخیز ، شاخص توسعه انسانی ، منابع طبیعی.