دانش سنتی محیط زیست و نگاهی بر تنوع زیستی ناحیه ارسباران

دانش سنتی محیط زیست را می توان به مجموعه ای از آگاهی ها، اقدامات و عقاید استنتاج یافته از فرآیندهای توافقی و انتقالی از طریق نسل ها بوسیله انتقال فرهنگی در مورد روابط بین موجودات زنده شامل انسانها با دیگر موجودات و محیط اطرافشان تعریف نمود. اخیرا گرایش به سمت دانش سنتی محیط زیست بسیار روبه رشد می باشد،که علت آن نیز اهمیت حفاظت از تنوع زیستی گونه های نادر، مناطق حفاظت شده، فرآیندهای اکولوژیکی و بطور کلی توسعه پایدار منابع می باشد. حوزه دانش سنتی محیط زیست شامل جزئیاتی از دانش تجربی از وضعیت زیستی جمعیت ، پایش و ارزیابی پایدار، مدیریت تطبیقی و رژیم های تخریب است . ریشه های بنیادین دانش اکولوژیکی سنتی در دانش قومی اساسا گیاه شناسی قومی و اکولوژیکی انسانی نهفته می باشد. به دلیل احیاء حفظ و توسعه میراث فرهنگی برای نسل آینده و استفاده از منابع اقتصادی و تجاری دانش سنتی و جلوگیری از سوء استفاده تجاری از آن، شناسایی کردن و حمایت از دانش سنتی حیاتی و مهم می باشد. موقعیت اکولوژیکی منطقه ارسباران در استان آذربایجان شرقی باعث به وجود آمدن تنوع زیستی چشمگیری در این منطقه شده و به طوری که تنوع گونه های گیاهی و جانوری زیادی دارد. منطقه ارسباران بالغ بر ۷۰ هزار هکتار یعنی ۹/۳ درصد از زمین های طبیعی استان بخاطر داشتن ویژگی خاص اکوسیستمی وتنوع گونه های جانوری و گیاهی به عنوان مناطق حفاظت شده، پناهگاه حیات وحش و زیستگاه که تحت کنترل اداره کل محیط زیست استان آذربایجان شرقی می باشد. در این مقاله ابتدا به بحث دانش سنتی محیط زیست پرداخته ، و سپس مباحثی از جمله اهمیت و مبنای دانش اکولوژیکی سنتی و در پایان تنوع زیستی ناحیه ارسباران استان آذربایجان شرقی مورد نقد و بررسی قرار میگیرد.

کلیدواژه ها:

دانش سنتی ، محیط زیست ، اکولوژیکی ، تنوع زیستی