اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر یادگیری خود راهبر دانشجویان

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر یادگیری خود راهبر دانشجویان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ انجام گرفت . روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. به این منظور ۳۰ نفر از بین دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اصفهان، به صورت نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (هر گروه ۱۵ نفر). شرکت کنندگان قبل و بعد از مداخله به ابزار پژوهش شامل پرسشنامه یادگیری خودراهبر فیشر و همکاران (۲۰۱۳) پاسخ دادند. مشارکت کنندههای گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت دوره درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند، اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. دادهها در دو سطح توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره) تحلیل شد. نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیره نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث افزایش یادگیری خودراهبر دان شجویان دختر گردیده ا ست (.(p<۰/۰۵ با توجه به نتایج حا صل از پژوهش می توان جهت بهبود یادگیری خودراهبر دانشجویان دختر از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد سود جست .

کلیدواژه ها:

یادگیری خودراهبر ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، دانشجویان