مطالعه آزمایشگاهی آلودگی محیط و سطوح لوازم اتاق جراحی کلینیک های دامپزشکی تهران به باکتری سودوموناس

عفونت های بیمارستانی علاوه بر افزایش نرخ مرگ و میر می توانند با افزایش مدت زمان بستری و در نتیجه افزایش هزینه های درمانی، تاثیر زیادی بر اقتصاد درمان داشته باشند. باکتری سودوموناس بدلیل سازگاری خوب با محیط و امکان رشد می تواند در مکانهای مختلف بیمارستانی، از اهمیت زیادی برخوردار است. در این مطالعه از ۳۹ کلینیک و ۱۱ بیمارستان مختلف ۲۰۰ نمونه با سوآپ استریل تهیه گردید و روی ۳ محیط کشت مختلف (مک کانکی آگار، ستریمید آگار و سودوموناس P آگار) کشت داده شدند. از هر مرکز درمانی دامپزشکی ۴ عدد نمونه اخذ شد که به ترتیب مربوط به میز جراحی، میز وسایل کار، زمین و سینک ظرفشویی بودند. نتایج نشان داد، در مجموع ۹ مرکز درمانی دامپزشکی آلوده به باکتری سودوموناس بودند که شامل ۴ کلینیک و ۵ بیمارستان بود. همه ی میزهای جراحی در همه مراکز تمیز بودند ولی آلودگی در سه سطوح دیگر دیده شد. بعد از انجام ۱۲ تست مختلف بیوشیمیایی و تطبیق با رفرنس باکتری، در مجموع ۲ نمونه سودوموناس آئروژینوزا (۲۲/ ۲۲ درصد)، ۴ نمونه سودوموناس استیوت زری (۴۴/۴۴ درصد) و ۳ نمونه سودوموناس استیوت زری یا مندوسینا (۳۳/۳۳ درصد) تشخیص داده شدند. در مجموع بیمارستان ها از کلینیک ها آلوده تر بودند. با این وجود، پروتکل های بهداشتی برای میز اتاق جراحی در تمامی مراکز درمانی دامپزشکی تهران (کلینیک و بیمارستان) صحیح می باشند ولیکن باید علاوه بر میزهای جراحی، به محیط ها و سطوح دیگر توجه بیشتری شده و از مواد ضد عفونی کننده مناسب نیز استفاده شود تا از عفونت های احتمالی جلوگیری گردد.

کلیدواژه ها:

باکتری سودوموناس ، آلودگی ، محیط جراحی ، عفونت بیمارستان