بهرهبرداری تلفیقی از منابع سطحی و زیرزمینی با هدف بهبود کمی و کیفی منابع آب با استفاده از رویکرد پویایی سیستم (شرق تهران، ایران)

امروزه کمبود منابع آب از یک سو و سوء مدیریت از سوی دیگر سبب ایجاد چالشهای جدی در زمینه یمدیریت منابع آب شده است. در چنین شرایطی مدیریت صحیح منابع آب، بخصوص در مناطق خشک و نیمهخشک اهمیت ویژهای پیدا میکند. در مدیریت آب شهری نیز ارائه و اعمال سیاستهای صحیح به دلیل روابط پویاو پیچیده اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی نیازمند مدل مناسب ریاضی است. روش پویایی سیستمها ازابزارهای مناسب جهت شبیهسازی سیاستهای مدیریتی است که اخیرا در بحث مدیریت منابع آب نیز مورد توجهقرار گرفته است. این روش قادر است سیستمهای پیچیده را با استفاده از حلقههای بازخوردی و تعیین روابط علت ومعلولی متقابل بین پارامترها مدلسازی کند و رفتارهای سیستم را در برابر سناریوهای مختلف در بازه ی زمانیمعین شبیهسازی نماید. هدف این تحقیق تهیه مدل مدیریت آب شهری در شرق تهران با رویکرد پویایی سیستم ها می باشد. مدل تهیه شده با نرم افزار Vensim اجرا شده و سپس اعتبارسنجی می شود. در مرحله بعدی رفتار سیستم منابع آب در برابر سناریوهای مختلف مدیریتی استفاده از فاضلاب تصفیه شده، وسایل کاهنده مصرف و سناریوهای اقلیمی برای افق زمانی 1400 شمسی شبیهسازی میگردد. نتایج این مدل مدیران آب شهری را در اتخاذ تصمیم های مناسب و به موقع کمک خواهد نمود و نشان میدهد که استفاده از کدام ابزار مدیریتی در کاهش افت سطحآب زیرزمینی و کاهش کمبودها تاثیرگذارتر است.