راهکارهای چگونگی طراحی محیط های یادگیری متنوع و پویا
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 55
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
EDPNU01_260
تاریخ نمایه سازی: 10 مهر 1403
چکیده مقاله:
طراحی محیط های یادگیری متنوع و پویا از جمله عوامل کلیدی در بهبود کیفیت آموزشی و افزایش انگیزه و مشارکت دانش آموزان است. محیط های یادگیری نوآورانه، با در نظر گرفتن نیازها و علایق متفاوت یادگیرندگان، فضایی را فراهم می کنند که در آن دانش آموزان نه تنها محتوای درسی را بهتر فرا می گیرند، بلکه از یادگیری لذت می برند. این محیط ها بر اساس رویکردهای آموزشی مدرن طراحی می شوند و از ابزارهای تکنولوژیکی، الگوهای مشارکتی و استراتژی های خلاقانه برای تقویت فرایند یادگیری بهره می برند. استفاده از فناوری های هوشمند مانند تخته های هوشمند، نرم افزارهای آموزشی و شبیه سازهای واقعیت مجازی، یادگیری را برای دانش آموزان جذاب تر و تعاملی تر می کند و آنها را به تجربه های عملی نزدیک تر می سازد.در این مقاله به بررسی راهکارهایی برای طراحی محیط های یادگیری متنوع و پویا پرداخته می شود. ابتدا اهمیت انعطاف پذیری در طراحی فضاهای یادگیری مورد بررسی قرار می گیرد. انعطاف پذیری به این معناست که محیط یادگیری باید بتواند به نیازهای مختلف دانش آموزان پاسخ دهد و به راحتی با تغییرات در روش های تدریس و تکنولوژی های جدید سازگار شود. استفاده از فضاهای باز و چندمنظوره که امکان تغییر آرایش کلاس و تجهیزات آموزشی را فراهم می کنند، از جمله مواردی است که می تواند به این امر کمک کند.یکی دیگر از عوامل مهم در طراحی محیط های یادگیری پویا، بهره گیری از روش های یادگیری مشارکتی است. این روش ها بر اهمیت تعامل بین دانش آموزان تاکید دارند و محیط یادگیری را از حالت سنتی و مبتنی بر معلم محوری خارج می کنند. فضاهایی که به طور خاص برای یادگیری گروهی طراحی شده اند، از جمله میزهای گرد، فضاهای مشارکتی و کتابخانه های تعاملی، می توانند نقش موثری در بهبود کیفیت یادگیری ایفا کنند.افزون بر این، توجه به عناصر طبیعی و استفاده از نور طبیعی، تهویه مناسب و دکوراسیون مرتبط با موضوعات درسی می تواند در بهبود تمرکز و انگیزه دانش آموزان تاثیرگذار باشد. پژوهش ها نشان داده اند که فضاهای یادگیری که از عناصر طبیعی بهره می برند، می توانند به کاهش استرس دانش آموزان کمک کنند و یادگیری را برای آنها لذت بخش تر کنند.در نهایت، طراحی محیط های یادگیری متنوع و پویا نیازمند هم افزایی بین معلمان، طراحان آموزشی و متخصصان فناوری است تا فضایی ایجاد شود که به رشد همه جانبه دانش آموزان کمک کند. این محیط ها باید از نظر فیزیکی، روان شناختی و اجتماعی قابل انعطاف و پشتیبان باشند تا نیازهای مختلف یادگیرندگان را پوشش دهند و به یادگیری عمیق تر و موثرتر منجر شوند.
نویسندگان
مریم دارابی
دکتری تاریخ علم دانشگاه پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی