تاثیر شدت خشکیدگی بر زادآوری و ویژگی های ریشه های هوایی درختان حرا (Avicennia marina (Forssk.) Vierh) سیریک

مقدمه: زادآوری و ویژگی های ریشه های هوایی دو عامل مهم در سلامت و توسعه رویشگاه حرا است. در این پژوهش چگونگی تغییرات زادآوری و ریشه های هوایی درختان حرا تحت تاثیر شدت های مختلف عوامل مضر موثر بر خشکیدگی بررسی شد.مواد و روش ها: پس از جنگل گردشی در منطقه سیریک، مناطق دچار شدت های مختلف خشکیدگی زیاد (۵۰-۳۰ درصد)، متوسط (۳۰-۱۵ درصد)، کم (۱۵-۰ درصد) و شاهد (صفر درصد) در درختان پلات، انتخاب و ده پلات ۱۰ در۱۰ متر (در هر شدت خشکیدگی) به صورت تصادفی در آنها پیاده شد. در داخل پلات ها با پیاده کردن میکروپلات ها، اطلاعات مربوط به زادآوری و ریشه های هوایی برداشت و با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه مقایسه شد.یافته ها: نتایج نشان داد که تراکم ریشه های هوایی در فواصل مختلف از درخت، در تیمار شاهد بیشترین مقدار را داشت. همچنین ارتفاع ریشه های هوایی در تیمار شاهد با ۸۴/۱۰ سانتی متر به طور معنی داری بیشتر از تیمارهای دیگر بود. فاصله ریشه کابلی (ریشه های افقی) تا سطح رسوب در تیمار خشکیدگی شدید کمترین مقدار (۷۹/۷ سانتی متر) را داشت. بیشترین مقادیر مربوط به تراکم نهال (۲۴/۰ تعداد در متر مربع)، ارتفاع (۵۵/۲۷ سانتی متر) و تعداد برگ نهال ها (۴۵/۳۰) در تیمار شاهد بود. شایان ذکر است که میزان هدایت الکتریکی آب در تیمار خشکیدگی شدید با مقدار (µm.cm ۳۴۷۵۰) > خشکیدگی متوسط (µm.cm ۳۰۳۹۲)> خشکیدگی ضعیف ( µm.cm۲۵۸۳۷)> بدون خشکیدگی (µm.cm۲۲۰۶۵) بود.نتیجه گیری: خشکیدگی و پدیده زوال در جنگل های حرا به کاهش رویش و تراکم ریشه های هوایی منجر شد؛ بنابراین مدیریت و کنترل بوم سازگان ماندابی حائز اهمیت است.

کلیدواژه ها:

تجدید حیات ، جنگل مانگرو ، خشکیدگی ، ریشه های هوایی