انعکاس مکانیزم دفاعی فرافکنی در ادبیات شفاهی

انسان در طول حیات خود همواره در معرض حوادث، مشکلات و ناکامی حاصل از آنها است. این ناکامی ها بار سنگینو غیرقابل تحملی بر دوش او می نهد. کمتر انسان هوشمندی پیدا میشود که همواره با رنج و ناکامی ها بسازد و طبیعتامی کوشد تا به هر شیوه ای که میسر باشد خود را از زیر بار سنگین آن برهاند. افراد ناکام در مقابله با ناکامی ها به گونه ایمعقول یا نامعقول ایستادگی می کنند و به نبرد ادامه میدهند. گاه شکست را به تلخی پذیرا میشوند و خود را بی گناه معرفیمی کنند یا به طور خودآگاه به مکانیزمهای دفاعی روی میآورند. فرافکنی یکی از پنج مکانیزم دفاعی است که به خودی خودمنفی نیست، اما در زمانی که برای کتمان خطای خود، باعث بروز احساس خشم و در مواردی پرخاشگری شدید نسبت بهدیگران می شود ، مشکلساز است. فرافکنی، در حالت خفیف آن، نقش بزرگی در عرصه ی ادب و هنر ایفا میکند و منشاءخلاقیت های شگفت انگیزی می گردد. در آثار دینی و عرفانی نیز، تجلیات این مکانیسم به وضوح آشکار است. نویسندگان دراین مقاله با بررسی مصادیق ادبیات شفاهی، انعکاس مکانیزم دفاعی فرافکنی را در داستانها و امثال بازمی نمایانند.

کلیدواژه ها:

روانشناسی ، فرافکنی ، مکانیزم دفاعی ، اثرادبی ، ادبیات شفاهی (فولکلور)