نقش مدیریت فرزانگان در حکمرانی خوب از دیدگاه فردوسی

مدیریت فرزانگان، یا به عبارت دیگر سپردن امور مهم حاکمیت به کارگزاران شایسته از مهم ترین ملفه های حکمرانی خوب است و حاکمان برای تحقق آن، باید این مهم را مبنای کار خود قرار دهند. فردوسی، از اندیشمندان بزرگی است که نظریه ها و آرای سیاسی- اجتماعی خود را در مورد حکمرانی خوب و معضلات حکومت و جامعه ابراز کرده است. در این پژوهش، با استفاده از منابع کتابخانه ای و به صورت تحلیلی و توصیفی به بررسی تاملات و اندیشه های سیاسی فردوسی در مورد مدیریت فرزانگان و نقش آن. به عنوان کلان شاحص حکمرانی خوب پرداخته شده است. او راه حل بسیاری از مشکلات جامعه را بهره مندی از ظرفیت فرزانگان یا گرایش به شایسته گزینی و شایسته سالاری در نظام حکومتی می داند. آگاهی از این تاملات و اندیشه ها موجب رشد فکری و سیاسی مردم و تنبه حاکمان می شود و رهنمودهای موجود در آثار بزرگان اندیشه و فرهنگ می تواند سرمشقی برای کارگزاران امروز و آینده جامعه باشد.

کلیدواژه ها:

حکومت ، سیاست ، شایسته سالاری ، فردوسی ، م دیریت فرزانگان