خصوصی سازی مالکیت معادن در حقوق ایران

منابع زیر زمینی و سرمایه های طبیعی در رونق اقتصادی و فعال بودن چرخه تولید و گردش مالی اهمیتبسزایی دارند چرا که تولید کارخانه ها اکثرا وابسته به مواد خامی است که از این معادن بدست می آید و از طرفیسمایه و بودجه بعضی از کشورها نیز، از راه استخراج ذخایر زیر زمینی از جمله نفت تامین میشود. در کشورهای پیشرفته،برای کاهش هزینه ها و افزایش بهره وری، خصوصی سازی معادن ار دیرباز مورد توجه بوده است، در کشور ما، مدیریت و نظارتدولت بر معادن همواره مورد توجه بوده است و در برخی از مواقع با توجه به تغییر و تحولات متعدد قانونی در طول زمان و یا نظریاتفقهی در باب مالکیت، منشا نظارت های دولت بر معادن نیز مورد تفاسیر مختلفی قرار گرفته و در برخی موارد ممکن است این فرضپیش آید که به رسمیت شناختن مالکیت بر معادن یا به عبارت صحیح اعطای حق انتفاع که در قوانین پیش بینی شده است موجبزوال حاکمیت و نظارت دولت بر معادن خواهد بود، بنابراین برای کمک به فعالین این حوزه ضروری است که با بررسی قوانین اینموضوع رفع ابهام شود. در این راستا در این مقاله به تغییرات قوانین بهره برداری از معادن از سال ۱۳۹۰ پرداخته شد.

کلیدواژه ها:

معدن ، خصوصی سازی ، حقوق ایران