تحلیلی بر جایگاه ریسک ها و مسوولیت های ناشی از قرارداد و ادعاهای اشخاص ثالث در قراردهای تجاری در قانون تجارت ایران

شرط پوشش دهی به غرامات و ادعاهای اشخاص ثالث، نظامی است که ریسک ها و مسوولیت های ناشی از قرارداد را به یکی از طرفینقرارداد انتقال میدهد. در واقع، این شروط در بیشتر موارد ناظر به مسوولیت ها، غرامات و ادعاهایی می باشند که ممکن است در آیندهایجاد گردد. لیکن این امر مانع از آن نیست که طرفین در مورد خطراتی که در زمان انعقاد قرارداد وجود داشته و روشهای جبرانخسارات آن در این قالب با یکدیگر توافق نمایند. این نهاد در برخی نظام های ملی به صورت صریح و در بسیاری دیگر به صورت ضمنیمورد پذیرش قرار گرفته است. در این مقاله با توجه به اهمیت استفاده از این شروط در قراردادها و عدم سابقه تقنینی در نظام حقوقیایران، ابتدا مفهوم شرط پوشش دهی به غرامات بر اساس مفاهیم رایج، تبیین و سپس به ممنوعیت های وارده بر سر راه استفاده ازاین شروط در قراردادها پرداخته شده است. ضمنا جایگاه این شرط به طور مفصل در قرارداهای لیسانس بررسی می گردد.

کلیدواژه ها:

شرط پوشش دهی ، غرامات ، ادعاهای اشخاص ثالث ، قراردهای تجاری ، قانون تجارت