درآمدی بر تحقق حقوق شهروندی در مجتمع های تجاری ارومیه

معماری ساختمان تجاری تفاوت های عمده ای با معماری ساختمان مسکونی یا معماری ساختمان اداری دارد. هرچند در برخی مواقع،یک ساختمان تجاری میتواند واحدهای اداری نیز داشته باشد و بهنوعی این دو ساختار با هم ترکیب میشوند؛ اما وقتی نام ساختمانتجاری به میان می آید بیشتر درباره فروشگاه های بزرگ، هایپر مارکت ها و گاهی ساختمانهای صنعتی صحبت میشود. در معماریفضاهای تجاری به موازین حقوق شهروندی کمتر پرداخته میشود و معمار وظیفه دارد به عنوان یک کاربری پرمخاطب توجه بیشتریبه طراحی و برنامه ریزی فضایی این فضا داشته باشد ، کاربری تجاری بخش زیادی از ساخت وسازهای شهری را شامل میشود و لازمهی آن رعایت مولفه های حقوق شهروندی و پیاده سازی آن در کالبد فضای معماری است. امروز هیچ قسمتی از فضاهای معماری رانمی توان یافت که با حقوق افراد درگیر نباشد و مهمتر از همه شاخصه های کالبدی هویت معماری یعنی جداره ها ، بافت ها و ابنیهقدیمی را با نماهای معماری تصنعی و طراحی مراکز تجاری بی هویت جایگزین میشوند. برخلاف تمام شهرهای دیگر دنیا که برایانعکاس نمودن اصالت تاریخی و هویتی خود را با قدیم ترین نشانه ها معرفی میکنند. نما و جداره متناسب و موزون ، رنگ ها و فرم هایمعماری مطلوب از دیگر حقوق همه شهروندان و رهگذران معابراست. مفهوم حقوق شهروندی که بار حق و مسئولیت پذیری را تواماندر خود دارد عقیده ای مدرن و انسان محور است که هنوز جایگاهی در میان معماران پیدا نکرده است. در این پژوهش به بررسیبرخی نمونه های مطلوب و نامطلوب تجاری شهر ارومیه در مقایسه با منشور حقوق شهروندی پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

ساختمان تجاری ، حقوق شهروندی ، معماری و شهرسازی