مقایسه میزان بیان ژن های CDR۱ و MDR۱ در مراحل تشکیل بیوفیلم گونه های کاندیدا آلبیکنس و کاندیدا تروپیکالیس

مقدمه: قارچ های فرصت طلب در افراد دارای ضعف ایمنی، با تشکیل بیوفیلم مقاوم به داروهای ضدقارچی، عفونت ایجاد می کنند. در این مطالعه به بررسی بیان ژن های CDR۱,MDR۱ در مراحل تشکیل بیوفیلم توسط گونه های کاندیدای جداشده از نمونه های بالینی پرداخته شده است. مواد و روش­ها: ۱۰۰ سواپ دهانی، واژینال و مدفوعی از افراد دارای نقایص ایمنی و فیزیولوژی و افراد نرمال نمونه برداری شد. جدایه ها با آزمون های آزمایشگاهی و محیط کشت اختصاصی کروم آگار کاندیدا شناسایی و وجود ژن های مقاومت با روش مولکولی اثبات گردید. تشکیل بیوفیلم در حضور و نبود آمفوتریسین- ب در جدایه ها با استفاده از آزمایش کریستال ویوله و عکس میکروسکوپ نگاره بررسی شد. میزان بیان ژن های CDR۱ و MDR۱ با استفاده از تکنیک Realtime PCR تعیین گردید. یافته­ های پژوهش: بیش از ۵۰ درصد جدایه های جداسازی شده کاندیدا آلبیکنس و فراوانی سایر جدایه ها ۳۳/۸ درصد بود. از میان ۶۰ جدایه که از نظر ژنوتایپ بررسی شدند، تنها ۴۸ جدایه کاندیدا واجد هر دو ژن CDR۱,MDR۱ بودند. بررسی های آماری نتایج نشان داد، داروی آمفوتریسین- ب طی مدت سی ساعت پس از تشکیل بیوفیلم، به صورت معنی داری در مقایسه با گروه کنترل، موجب کاهش بیان ژن های مقاومت می شود (P<۰.۰۵). بحث و نتیجه گیری: بیان ژن های مقاومت در کاندیدا آلبیکنس و کاندیدا تروپیکالیس در افزایش تشکیل بیوفیلم و بروز کاندیدیازیس موثر است. بیان هم زمان ژن های مقاومت در افزایش بیماری زایی کاندیدا آلبیکنس موثر است. غلظت subMIC آمفوتریسین- ب به صورت معنی داری موجب کاهش بیان ژن های مقاومت و کاهش تشکیل بیوفیلم در جدایه های کاندیدا می شود.

کلیدواژه ها:

Biofilms ، Candida albicans ، Candidiasis ، CDR۱ ، MDR۱ ، Multiplex PCR ، کاندیدا آلبیکنس ، کاندیدیازیس ، بیوفیلم ، CDR۱ ، MDR۱ ، Multiplex PCR