ارائه مدل ایثارگری شغلی با رویکرد کیفی (مورد مطالعه: کارکنان شاغل در بخش کرونایی)

پژوهش حاضر، به منظور طراحی الگوی ایثارگری شغلی کارکنان شاغل در بخش کرونایی انجام شد. روش پژوهش، کیفی و از نوع نظریه داده بنیاد بود. مشارکت کنندگان پژوهش حاضر، متخصصین و پرستاران بیمارستان عباسی شهر میاندوآب بودند که تعداد ۱۲ نفر از میان آن ها به صورت هدفمند جهت انجام مصاحبه عمیق انتخاب شدند و مصاحبه ها تا آنجا ادامه یافت که داده ها به اشباع نظری رسیدند. برای بررسی قابلیت اعتماد و روایی پژوهش، چهار معیار قابلیت اعتبار، قابلیت انتقال، قابلیت اتکا و قابلیت تایید بکار گرفته شد. طی تحلیل داده های کیفی با استفاده از روش کدگذاری باز و محوری و گزینشی در نهایت ۱۷ متغیر اصلی در قالب پنج دسته کلی از مولفه ها شناسایی شد که عبارت اند از: متغیرهای علی ایثارگری شغلی (تقرب به خدا، نوع دوستی، رفاه اقتصادی)؛ در شرایط زمینه ای ایثارگری شغلی (شرایط سیاسی و اداری، ثبات اقتصادی، شرایط اجتماعی و فرهنگی)؛ در شرایط مداخله گر ایثارگری شغلی (نکوداشت روحیه ایثارگری، اعتقاد مسیولان به ایثارگری، بودجه برای ترویج ایثارگری)؛ در راهبردهای ایثارگری شغلی (توانمندسازی کارکنان، سیستم پاداش منصفانه، کیفیت زندگی کاری)؛ و در پیامدهای ایثارگری شغلی (شایستگی، بهره وری، تزکیه نفس، پیشرفت جامعه، سطح زندگی بالا). نتایج این تحقیق بیانگر این است که درصد بالایی از کارکنان نظام سلامت تمایل دارند در شغل خود در شرایط سخت بمانند و از بیماران مراقبت کنند. اغلب افراد ترک شغل را در شرایط بحرانی غیراخلاقی و غیرحرفه ای می دانند و ارتقاء کیفیت زندگی کاری و حمایت اجتماعی از افراد، انگیزه ایثارگری شغلی آنها را بیشتر خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

ایثارگری شغلی ، بخش کرونایی ، رویکرد کیفی