بررسی و تبیین نقش تفسیری آندلس در مغرب میانه از ابتدای قرن هفتم تا پایان قرن نهم هجری

تفسیر در مغرب میانه از ابتدای قرن هفتم هجری، به دلیل مهاجرت بزرگان آندلس و استقرار آنان در دومنطقه تلمسان و بجایه و نیز به سبب استقبال پادشاهان مناطق مذکور از ایشان با نشاط و پویایی ویژهای همراه بود. اهل مغرب " ولایت افریقیه " به تفسیر قرآن بر اساس تفاسیر آندلسیانی که به شهرتگسترده ای رسیده بودند پرداختند، پس تفسیر را با تحقیقاتی که در جنبه های بلاغی، و قرائات و احکام وتصوف سر آمد بودند غنا بخشیدند. لذا نتیجه ی تلاش آن ها، بهبود تفسیر در مساجد و مدارس و در محضرپادشاهان و سلاطین بود. همچنین بزرگان و صاحبان نظر و عقیده ی الجزائر، سکوتشان را در این عرصهشکستند و درخشش قابل توجهی داشتند. مشارکت اعلام اندلسی، تفسیر را از روشی که محدود به بیانمعانی آیات قرآن با روایات و اخبار و آثار بود به سمت بسط موضوعاتی از احکام وقرائات و لطائف و اشاراتخارج ساخت. بر این اساس طلاب مغرب میانه، به آسانی به تالیفات تفسیری اندلس آگاه شده و در نتیجهبه این مکتب قدیمی تفسیر، متصل شدند. ما در این تحقیق قصد داریم با روش کتابخانه ای و تحلیلی بهبررسی میزان تاثیر دیدگاه های اندیشمندان آندلسی در مغرب میانه در موضوع تفسیر بپردازیم.

کلیدواژه ها:

اندلس ، جنبش تفسیر ، مغرب میانه ، تلمسان ، بجایه.