تحلیل مفهوم »عشق سخن است « در غزلیات سعدی بر اساس استعاره شناختی

بر اساس نظریه استعاره مفهومی لیکاف و جانسون استعاره مفهومی به معنای ادراک مفهوم عینی یک پدیده از حوزه »مبدا« و انتقال آن به یک مفهوم ذهنی در حوزه »مقصد« است و به عناصر و عوامل پیوند میان این دو حوزه »نگاشت « می گویند. عشق یکی از مهم ترین احساسات در زندگی بشری است که در آموزه های قرآن بر ادبیات ایران تاثیر گذار است : این پژوهش تحلیل مفهوم »عشق سخن است « در غزلهای سعدی با رویکرد نظریه استعاره مفهومی است تا تاثیر قرآن بر غزل سعدی نمایان نماید. این پژوهش با روش توصیفی -تحلیلی و با توجه به بسامد واژه »عشق سخن است « در بافت غزلیات سعدی انجام می شود. حوزه مفهومی و زیر استعاره »عشق حدیث است « و »عشق سرود است « زیرساخت یا زیر مقوله استعاره »عشق سخن است « می باشد.

کلیدواژه ها:

بین عشق ، استعاره مفهومی ، قرآن ، غزلیات سعدی