اخلاق در مدیریت اسلامی

مقاله حاضر در راستای خطبه ۲۷ نهج البلاغه و سفارش حضرت علی (ع) در بحث اخلاق مدیران و کارگزاران تهیه گردیده است . اهل لغت اخلاق را جمع خلق دانسته اند و خلق و خلق را به سجیه و خوی معنا کرده اند، امام خمینی نیز اخلاق را حالتی از نفس می داند که انسان را دعوت به عمل می کندبدون رویه و فکر،گویی آن خلق یکی از ویژگیهای ذاتی اوست .ضرورت و اهمیت مدیریت نیز از دیرباز مطرح بود و در قرآن کریم نیز آیات و داستانهای گذشتگان و پیامبران نشانگر لزوم پرداختن به این مبحث مهم است . مدیریت اسلامی زمینه رشد انسان را به سوی کمال و الله فراهم می کند و مطابق روش پیغمبر و سنت وسیره ،زمینه تحقق اهداف در همه ی ابعاد را فراهم می آورد. یکی از ویژگی های مهم تقوی است که نظام عملکرد افراد و نظام اجتماعی را می تواند تحت شعاع قرار دهد ،یک مدیربه فراخور اخلاق ،توانایی و قدرتش باید با دست و زبان و قلب خود خداوند را یاری نماید که این خودیاری دین خدا و خود فرد است زیرا خداوند به یاری ما نیازی ندارد. مدیر باید حساسیت های زیردستان خود را شناسایی و با اثرگذاری بر نظام تعلقات بر این حساسیت ها نیز تاثیر بگذارد تا بتواند نظام باورها وادراکات و رفتار زیردستان خود را اصلاح نماید و همچنین مدیر باید خود در عمل الگو بوده تا تاثیرگذاری بر زیردستان ( نظام باورها، ادراکات، تعلقات، رفتارها) زمینه رشد و تعالی شان را فراهم آورد و باید آگاه باشد تا زمینه آگاهی بیشتر زیردستانش را فراهم سازد، زیرا که مسئله ی بصیرت و آگاهی باعث پاسداشت دین خدا و فرامین الهی است .در انتها وقتی خدا و دین خدا را یاری کردیم خداوند نیز ما را یاری می دهد و عزت می بخشد و جامعه در جهت کمال و مسیر الهی به پیش می رود.

کلیدواژه ها:

اخلاق ، مدیریت اسلامی ، دین ، تقوی .