بررسی تطبیقی نظریه علامه طباطبائی و جیمز جورج فریزر پیرامون خاستگاه دین

مطالعه تاریخ جوامع بشری بیانگر آن است که دین عنصری پایدار، نیرومند و موثر بوده است که نقش محوری را در فرهنگ جوامع بشری ایفا می کرده است . پس از پیداش دانش های میان رشته ای همچون روانشناسی دین ، جامعه شناسی دین و انسان شناسی از قرن نوزدهم به بعد، بحث از منشاء دین و ریشه دین داری اهمیت زیادی یافته است . از این رو، تبیین مسئله دین از اهم مسائل دین پژوهی در رویکرد جدید می باشد. مقصود از تبیین دین جستجوی علل و عوامل پیدایش دینداری و کارکردهای دینی انسانهای دیندار است که مسئله ای نوظهور می باشد. متفکران و دین پژوهان زیادی در این حوزه به تحقیق و ارائه نظریات پرداخته اند که در این مقاله به نسبت پاسخ ها تبیین های علامه طباطبائی و جیمز جورج فریزر را پیرامون خاستگاه دین مورد بررسی قرار خواهیم داد.

کلیدواژه ها:

خاستگاه دین ، علامه طباطبائی ، جیمز جورج فریزر.