مقایسه تاثیر ۸ هفته تمرین هوازی و تمرین مقاومتی به همراه مصرف مکمل های گلوتامین و بتاآلانین بر شاخص های آسیب عضلانی مردان ۲۰ الی ۵۰ سال
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 84
فایل این مقاله در 30 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IIHRCONF01_0506
تاریخ نمایه سازی: 5 مهر 1403
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر باهدف مقایسه تاثیر ۸ هفته تمرین هوازی و تمرین مقاومتی به همراه مصرف مکمل های گلوتامین و بتاآلانین بر شاخص های آسیب عضلانی مردان ۲۰ الی ۵۰ سال انجام شد. آزمودنی های این تحقیق نیمه تجربی شامل ۴۰ نفر از مردان ۲۰ تا ۵۰ سال شهر تهران (با میانگین سنی ۸/۱۱ ± ۹/۳۴ سال؛ وزن ۶/۵± ۵۴/۷۷ کیلوگرم و میانگین قد ۳/۴ ± ۴/۱۷۷ سانتیمتر) بود که به روش هدفمند و در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به پنج گروه ۸ نفری تمرین هوازی به همراه مصرف مکمل گلوتامین ، تمرین هوازی به همراه مصرف مکمل بتاآلانین ، تمرین مقاومتی به همراه مصرف مکمل گلوتامین ، تمرین مقاومتی به همراه مصرف مکمل بتاآلانین و گروه کنترل تقسیم شدند. مداخله تمرینات هوازی و مقاومتی به مدت ۸ هفته (۳ جلسه در هفته ) اجرا شد. مکمل گلوتامین ، قبل و بعد از هر جلسه تمرین ، به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن آزمودنی ، ۱/۰ گرم مکمل گلوتامین در ترکیب با ۳۰۰ میلی لیتر آب و مکمل بتاآلانین بین ۹/۲ ۸۸/۳ گرم در ترکیب با ۳۰۰ میلی لیتر آب به آزمودنی های مربوطه خورانده شد. خونگیری در دو مرحله ، ۴۸ ساعت قبل از شروع فعالیت ورزشی و ۴۸ ساعت پس از اتمام آخرین جلسه فعالیت ورزشی از طریق سیاهرگ رادیال جهت ارزیابی شاخص های کراتین کیناز سرم و لاکتات دهیدروژناز صورت گرفت . تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t وابسته و تحلیل واریانس یک راهه به همراه آزمون تعقیبی دانکن انجام شد. نتایج نشان داد شاخص های آسیب عضلانی سلول (کراتین کیناز سرم و لاکتات دهیدروژناز) پس از مصرف مکمل های گلوتامین و بتاآلانین در هر چهار گروه تجربی کاهش معناداری داشت . با این حال بین میزان تغییرات شاخص های مذکور در چهار گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد. لذا می توان نتیجه گرفت که احتمالا مصرف مکمل های گلوتامین و بتاآلانین متعاقب تمرینات هوازی و مقاومتی ، ثیرتا تقریبا مشابهی بر کاهش شاخص های آسیب عضلانی سلول (کراتین کیناز سرم و لاکتات دهیدروژناز) دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد پیکانی
گروه آموزشی تربیت بدنی، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران
یاسر کاظم زاده
گروه آموزشی تربیت بدنی، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران