تحلیل حقوقی امتیازات مقرر در پیوست کنوانسیون برن برای کشورهای در حال توسعه از منظر حقوق مالکیت معنوی

معاهده برن برای حمایت از حق مالکیت معنوی در سال ۱۸۸۶ در جهت حمایت از حقوق مولفان آثار ادبی و هنری بنا نهاده شده است . آخرین نسخه معاهده برن مربوط به سال ۱۹۷۱ سند پاریس می باشد که پیوست مربوط به کشورهای در حال توسعه نیز بدان افزوده شده است . این معاهده بر روابط بین المللی در حوزه مالکیت معنوی حاکم است . پس از تشکیل سازمان تجارت جهانی در انتهای قرن بیستم و ایجاد موافقتنامه جنبه های تجاری مالکیت فکری (تریپس ) بر اهمیت معاهده برن افزوده شده است . زیرا هر کشوری که می خواهد به سازمان تجارت جهانی بپیوندند و در رقابتهای اقتصادی و سیاسی در سطح بین المللی بازنده نباشد، ملزم شده است که به منظور عضویت در سازمان تجارت جهانی ابتدا باید به الزامات معاهده برن متعهد گردد. اما عضویت در معاهده برن برای کشورهای در حال توسعه که در حال استفاده از این آثار هستند چه مزایا و چالش هایی در پیش خواهد داشت ؟ پاسخ به این سوال اساسی هدف اصلی این پژوهش می باشد. آن چه که در ابتدا و با نگاهی سطحی و سریع به پیوست کنوانسیون برن ملاحظه می گردد، مجوزهای اجباری غیر انحصاری و غیر قابل انتقال ترجمه و تکثیر است که جهت دستیابی کشورهای در حال توسعه با قیمتی منصفانه و متناسب با بازار کشورهای در حال توسعه به آنها اعطا می گردد. از سوی دیگر مزایای اقتصادی ، سیاسی ، فرهنگی و اجتماعی که مهم ترین آنها الحاق به سازمان تجارت جهانی و جلوگیری از انزوای سیاسی و بین المللی این کشورهاست قبل از هر فرضیه دیگری به ذهن می رسد.

کلیدواژه ها:

پیوست کنوانسیون برن ، کشورهای درحال توسعه ، مزایا و چالشهای الحاق به کنوانسیون برن ، مالکیت معنوی ، حق مولف