ارزیابی اثرات محیط زیستی توسعه : واکاوی تجربه آرژانتین

ارزیابی اثرات محیط زیستی یک چارچوب مدیریتی - نظارتی است که برای ارزیابی سیستماتیک اثرات پروژههای توسعه ، قبل از تصمیم گیری در مورد تصویب و صدور مجوز، استفاده می شود. این چارچوب به عنوان جزء کلیدی مدیریت محیط زیست ، در چند دهه گذشته با افزایش شناخت نسبت به ماهیت ، مقیاس و پیامدهای تغییرات محیط زیستی ناشی از اقدامات انسانی ، مقارن بوده است . از این رو، در زمانی که حساسیت نسبت به تصمیماتی که ممکن است پیامدهای قابل توجهی برای محیط طبیعی و جوامع انسانی داشته باشد، مهم تر از همیشه است ، بررسی روندها و پیشرفت های صورت گرفته در این زمینه ، ارزشمند و حیاتی است . آرژانتین یکی از کشورهای امریکای لاتین است که هم چنان با چالش هایی چون عدم ثبات اقتصادی، تاخیر در توسعه اجتماعی و همینطور مسائل سیاسی ، مواجه هستند. این کشور به دلیل مسائل عمده محیط زیستی از جمله تغییرات آب و هوایی و از دست دادن تنوع زیستی ، نیازمند طراحی چارچوبهای مدیریتی - نظارتی و اتخاذ سیاست های کارآمد در حفاظت از محیط زیست است . از این رو، پژوهش حاضر از طریق روش توصیفی - تبیینی و مبتنی بر مطالعه اسنادی، ارزیابی اثرات محیط زیستی و اجتماعی را در آرژانتین واکاوی می کند که در قالب فرآیند، چارچوبهای قانونی -نهادی و سیاستگذاری، مجوزهای محیط زیستی ، مشارکت عمومی و جلوگیری از ایجاد تعارض، نظارت و اجرای الزامات، سیستم های اطلاعاتی و ابزارهای فناوری و نهایتا هزینه ها و تامین مالی ، دنبال شده است . این کشور، به دنبال بهبود و استانداردسازی شیوههای ارزیابی ، همکاری بیشتر بین رشته ای، شفافیت دادهها و مشارکت ذینفعان در فرآیند ارزیابی اثرات محیط زیستی خود است که طی چندین دهه و به واسطه یک تلاش استراتژیک ، بلندمدت و همه جانبه ، تکامل یافته است . توجه به نقاط قوت و ضعف ارزیابی اثرات محیط زیستی و اجتماعی در آرژانتین ، در خصوص ارتقاء کارآمدی این فرآیند در این کشور و همینطور کاربست در سایر کشورها از جمله ایران، راهگشا خواهد بود.

کلیدواژه ها:

آرژانتین ، ارزیابی اثرات محیط زیستی ، برنامه ریزی شهری ، توسعه شهری پایدار ، محیط زیست