روایت انتقادی تحولات بلندمرتبه سازی در تهران در دوران معاصر

بلندمرتبه سازی و ساختمان های بلند امروزه به عنوان یکی از امکان ها و شیوه های نوین زیست و فعالیت در جهان مورد پذیرش قرار گرفته است . این مقوله درجهان تاریخچه ای طولانی دارد که با تحولات اقتصادی، تکنولوژیکی ، اجتماعی و محیط زیستی جهان پیوند عمیقی دارد. در ایران اما شرایط به گونه دیگری بوده است . نخستین اقدامات در این زمینه مربوط به دوره پهلوی است . در این دوره رفته رفته شیوه زندگی آپارتمان نشینی وبلندمرتبه سازی رونق گرفت و ساختمان های بلند در کاربری های مختلف شکل گرفت . این فرایند پس از انقلاب و بویژه از دهه ۷۰ به بعد رشد چشمگیری یافت و سراسر دهه ۸۰ و ۹۰ عرصه ای برای شکل گیری ساختمان های بلند بدون ضابطه مشخص شده است . در این مطالعه با دوره بندی تاریخ بلندمرتبه سازی در تهران، در هر دوره تحولات مورد رصد قرار گرفته است . بررسی تحولات نشان می دهد که عدم تصمیم گیری دقیق در رابطه با بلندمرتبه سازی، تعلیق و یا به تعویق انداختن ضابطه ، انحراف در اجرا و... عواملی است که مانع از شکل گیری صحیح و اصولی این پدیده در تهران شد، به گونه ای که حتی در اوایل دهه ۹۰ منجر به توقف موقت بلندمرتبه سازی در تهران شد. در نهایت با ایلاغ ضوابط عام بلندمرتبه سازی و تصویب ضوابط خاص بلندمرتبه سازی تهران، عرصه برای بلندمرتبه سازی دوباره فراهم شده است . در این مقاله تلاش شده تا با تفکیک وبررسی نقادانه هر دوره، روایتی پیوسته از تحولات بلندمرتبه سازی تهران ارائه شود.

کلیدواژه ها:

بلندمرتبه سازی ، تهران ، انتقادی ، روایت ، برج