تبیین الگوهای حفظ و نگهداشت بافت های تاریخی (نمونه مطالعاتی : محله بازار قزوین )

بافت ها و بناهای باارزش تاریخی میراث گرانبهایی هستند که حفاظت از آنها نه تنها به ارزشهای تاریخی و تمدن بشریت بلکه به غرور ملی ، فرهنگ و افتخارات هر کشور هویت می بخشد (علایی ، ۱۳۹۷). اهمیت و ضرورت حفظ آثار کهن نه به عنوان پدیدههایی نمادین بلکه به دلیل شناخت سیر تحول و تکامل تاریخ شهرسازی و تمدن شهرنشینی حفظ هویت و اصالت شهری و تبیین حیات شهری بر اساس شواهد و مدارک علمی همواره مدنظر بوده است (شماعی و پوراحمد، ۱۳۸۳). بافت تاریخی شهری به عرصه هایی از محدوده قانونی شهرها اطلاق می شود که به دلیل فرسودگی کالبدی و فیزیکی عدم برخورداری مناسب از دسترسی سواره تاسیسات، خدمات و زیرساخت های شهری آسیب پذیر بوده و از ارزش مکانی محیطی و اقتصادی نازلی برخوردارند (شورای عالی شهرسازی و معماری ایران، ۱۳۸۳). اما متاسفانه اهمیت و رسیدگی به این بافت ها در کشور ایران، در سالیان متمادی بسیار ضعیف عملکرده به طوری که حتی امروزه تخریب تعمدی بافت های ارزشمند تاریخی در برخی از استانهای کشور صورت می پذیرد. این مقاله با مطالعه محله بازار قزوین قصد دارد تا ضمن شناسایی معیارهای بافت های تاریخی ، به چگونگی حفظ و نگهداشت این بافت ها و آثار تاریخی در کشور و بهترین روشها برای اجرا در بافت تاریخی محله بازار قزوین بپردازد.

کلیدواژه ها:

بافت های تاریخی ، روشهای حفظ و نگهداشت ، مدیریت بافت های تاریخی ، توسعه پایدار ، محله بازار قزوین