شناسایی مناطق مستعد استقرار سکونتگاههای باستانی بر مبنای پارامترهای محیطی (مطالعه موردی: شهرستان سردشت )

بررسی وضعیت تاثیرگذاری عوامل مختلف محیطی در سکونتگاههای باستانی بیانگر این است که عوامل ژئومورفولوژی عامل اصلی در مکانگزینی سکونتگاهها بودهاند. با توجه به اینکه شناسایی محل استقرار سکونتگاههای باستانی می تواند در برنامه ریزیهای مختلف عمرانی ، گردشگری و مخاطرات طبیعی حائز اهمیت باشد، در این تحقیق با استفاده از پارامترهای محیطی و با تاکید بر پارامترهای ژئومورفولوژیکی ، به شناسایی محل استقرار سکونتگاههای باستانی در شهرستان سردشت پرداخته شده است . در این تحقیق از اطلاعات مربوط به موقعیت سایت های باستانی شهرستان سردشت ، مدل رقومی ارتفاعی ۳۰ متر SRTM و همچنین لایه های رقومی اطلاعاتی به عنوان مهم ترین دادههای تحقیق استفاده شده است . مهم ترین ابزارهای تحقیق ، ArcGIS و Expert Choice بوده است . همچنین در این تحقیق از مدل تلفیقی منطق فازی-AHP استفاده شده و با استفاده از آن، مناطق مستعد استقرار سکونتگاههای باستانی شناسایی شده است . نتایج حاصله از آنالیز پراکنش سایت های شناسایی شده نشان داده است که بخش زیادی از این سایت ها، در طبقات با شیب و ارتفاع کم ، جهات شیب جنوبی ، طبقات نزدیک به رودخانه و همچنین واحد مواد آبرفتی قرار دارند. همچنین بر اساس نتایج حاصله ، مناطق میانی شهرستان سردشت و مجاور شهر ربط به دلیل نزدیکی به رودخانه ، ارتفاع و شیب کم و همچنین قرار گرفتن در واحد مواد آبرفتی ، پتانسیل بالایی جهت استقرار نواحی سکونتگاهی باستانی داشته است .

کلیدواژه ها:

عوامل محیطی ، ژئومورفولوژی ، سکونتگاه باستانی ، شهرستان سردشت