بررسی پتانسیل گردشگری نجوم در مناطق بیابانی شهرستان یزد با استفاده از شاخص اقلیم گردشگری( TCI )، روزهای گرد و غبار و تعداد روزهای ابرناکی

گردشگری یکی از پررونق ترین فعالیت های اقتصادی جهان است . از آنجایی که آب و هوا مهمترین عامل کنترل کننده این فعالیت است دررابطه با بالا رفتن کیفیت گردشگری، اطلاع از زمان مناسب بازدید و گردش است . صنعت اکوتوریسم در بیابان همچون رصد ستاره ها و گردشگری نجوم امروزه به شکل فزاینده ای در ابعاد جهانی در حال توسعه بوده و به عنوان مناسب ترین مکانیسم توسعه پایدار مناطق بیابانی قلمداد می شود. در این تحقیق با بررسی پتانسیل های آسایش اقلیمی منطقه بر اساس شاخص TCI و همچنین بررسی هم زمان روزهای گرد و غبار، تعداد روزهای ابرناکی به تعیین بهترین و مناسب ترین زمان گردشگری از نظر آسایش اقلیمی ودید خوب اجرام سماوی در شهرستان یزد پرداخته شده است و نتایج این پژوهش نشان داد از لحاظ شاخص TCI ماههای فروردین ، اردیبهشت ، مهر، آبان و اسفند، از شرایط عالی در ارزیابی درازمدت منطقه برخوردار میباشد، بطوریکه ماه مهر با عدد ۶۵/۸۹ بالاترین عدد TCI و ماه تیر با ۶/۶۰ پایینترین عدد این شاخص را دارا میباشد و با بررسی روزهای گرد و غبار و تعداد روزهای ابرناکی ماههای خرداد، تیر، مرداد و شهریور شرایط ایده آلی را دارا میباشند. با انجام چنین تحقیقاتی می توان برخی از قابلیت های مناطق بیابانی درجهت توسعه ی پایدار دست یافت .

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، بیابان ، گردشگری نجوم ، یزد