تاثیر اثربخشی هیئت مدیره، کیفیت حسابرسی و ساختار مالکیت بر ریسک حسابرسی

در دنیای پویا و جهانی سازی شده، سازمانها با چالش های محیطی در حال تغییری روبرو هستند. به دلیل این تغییرات پویا، نمایه ریسک سازمانها نیز در حال تحول است . در این میان واحد حسابرسی ، به عنوان نهاد تضمین کننده عینی و مستقل یک سازمان، باید توانایی تشخیص سریع تحولات نامطلوب و عکس العمل نسبت به تغییرات بلندمدت را داشته باشد. به طوری که نحوه و شیوه عمل حسابرسی در طول دهه گذشته از رویکرد حسابرسی مبتنی بر سیستم ، به حسابرسی مبتنی بر فرآیند؛ تغییر نموده و در حال حاضر تاکید، بر حسابرسی مبتنی بر ریسک می باشد. لذا هدف این پژوهش تعیین تاثیر اثربخشی هیئت مدیره، کیفیت حسابرسی و ساختار مالکیت بر ریسک حسابرسی می باشد. به منظور دستیابی به این هدف پنج فرضیه تدوین شد. جهت آزمون فرضیه ها نمونه ای متشکل از ۱۳۶ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای ۱۳۹۳ تا ۱۴۰۰ انتخاب گردید. پژوهش حاضر، از نوع کاربردی می باشد و مدلهای پژوهش به روش رگرسیون لجستیک مورد تخمین قرار گرفت . نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که اندازه هیئت مدیره و مالکیت نهادی بر ریسک حسابرسی تاثیر منفی ندارد. استقلال هیئت مدیره، تمرکز مالکیت و کیفیت حسابرسی بر ریسک حسابرسی تاثیر منفی دارند.

کلیدواژه ها:

اثربخشی هیئت مدیره ، کیفیت حسابرسی ، ساختار مالکیت ، ریسک حسابرسی