واکاوی ماهیت معرفه در ادبیات عربی با رویکرد تحلیل نحوی

بحث از معارفبه، عنوان یکی از مبادی تصوری علم نحو شناخته میشود. از دیرباز، در بیان ماهیت معرفه، تعاریف مختلفی ارائه شده، هرچند بررسی جامعی نسبت به آن صورت نگرفته است. همین امر، سبب شد تا نگارش پیشرو، با هدف بررسی ماهیت معرفه، به رشته تحریر درآید. به همین جهت، سعی بر آن شد تا با در نظر گرفتن منابع تفصیلی علم نحو و تحلیلهای مطرح شده در منابع نحو تحلیلی، ابتدا نظریات مطرح در این رابطه گردهم آید و سپس به توضیح و بررسی هریک پرداخته شود.اگرچه سخن عالمان نحو در این رابطه مشوش است، اما میتوان نظریات ایشان را در پنج دسته، طبقه بندی کرد: عدم امکان تعریف، صرف تعین، تعین وضعی، عدم دلالت بر دو یا بیشتر و اشاره مختص و وضعی به خارج. با در نظر گرفتن مردود بودن شواهد نظریه اول و پنجم و عدم اطراد و انعکاس نظریه دوم و چهارم، روشن میشود که از این میان، تنها نظریه تعین» و عدمتعین وضعی« قابل پذیرش است.

کلیدواژه ها:

تعین ، تعین وضعی ، ماهیت ، نکره