چگونگی تشخص زدایی کارگزاران اجتماعی در اشعار فرخی یزدی

در این پژوهش فرض بر آن بود که اشعار سیاسی -اجتماعی فرخی یزدی حاوی مولفه های گفتمانمداری است که به وسیله الگوی ونلیوون قابل تحلیل و بررسی است. این بررسی به منظور کشف جایگاه کارگزاران اجتماعی و چگونگی تشخص زدایی کارگزاران اجتماعی در اشعار فرخی یزدی شدن آنها در اشعار فرخی یزدی انجام گردید. فرخی شاعر صراحت گوی نترس و مبارز دوران مشروطه و استبداد رضاخانی در مولفه انتزاعی کردن از زیرمجموعه تشخص زدایی به بازنمایی وطن و اوضاع آشفته آن میپردازد.با انتقاد از روش سران کشور در قلع و قمع کردن آزادیخواهان و عاشقان وطن و کشتارآنها از اصطلاح قاتل دل،چشم سیه و خنجر سرخ استفاده میکند.برای وی مسایل عشقی و واژگان و هرآنچه مربوط به آن است در خدمت مبارزات سیاسی و آزادیخواهی قرار میدهد.فرخی در بیان حقایق کوشاست و با هدف آگاه کردن مخاطب از حقایق موجود، سیاستمداران و اعمال آنها را نقد می کند. در نقد کابینه و نمایندگان مجلس فرمایشی میگوید.او به کابینه و مجلس معترض است که مردم را با رشوه و زر و زور تسخیر می کند. افراد این کابینه یک دسته عیاش هستند که با قانون شکنی به غارت اموال مردم می پردازند

کلیدواژه ها:

تشخص زدایی ، کارگزاران اجتماعی ، ون لیوون ، اشعار فرخی یزدی