آموزش حریم شخصی، مولفه ای مغفول در نظام تعلیم و تربیت ایران

پژوهش حاضر با هدف بررسی آموزش حریم شخصی به دانش آموزان، از دیدگاه معلمان و اولیای دانش آموزا نصورت گرفت و پژوهشگر در جستجوی پاسخ هایی برای ابهاماتی بود که در این زمینه قابل طرح است. در واقع اینپژوهش به دنبال این بود که جایگاه فعلی حریم شخصی کودکان را بسنجد تا بتوان در پی بهبود شرایط فعلی باشدو مقدمات برنامه ریزی برای آموزش خانواده ها خصوصا والدین و معلمان در زمینهی آموزش حریم شخصی را بوجودآورد. با توجه به نتایج به دست آمده، مشاهده گردید که امکانات و وسایل آموزشی در مدارس از حد استانداردکمتر بوده است. نامناسب بودن فضای کلاس ها، عدم تجهیز کلاس ها به فناوری های نوین آموزشی ازجملهمحورهایی است که باعث ایجاد مشکلات و موانع روشهای تدریس، معلمان شده است. درصد قابل توجهی ازفضای کلاس های مدارس، از لحاظ میزان فضا برای هر دانش آموز، طرز قرار دادن میز و نیمکت ها، جهت نور، رنگوکیفیت دیوار کلاس، سقف کلاس کیفیت نامناسب دارند. از دیگر مشکلات موجود در کلاس های درس بلا رفتنتعداد دانش آموزان زیاد به علت کمبود معلم می باشد. اگر تعداد دانش آموزان کلاس بالا رود، معلمان باید دوره-های ضمن خدمت لازم را برای تدریس در کلاس های با تعداد دانش آموز بالا را بگذرانند. هم چنین، باید انگیزهکافی برای حضور آنها، در کلاسهای پرتراکم به وجود آید. حضور بیشتر دانشآموزان در کلاسهای درس خواست هیا ناخواسته، بر تدریس و یاد گیری اثرمی گذارد و باعث می گردد کیفیت آموزش پایین بیاید.

کلیدواژه ها:

تعلیم و تربیت ، حریم شخصی ، والدین ، فرهنگ ، رسانه