پیش بینی استرس والدینی بر اساس نگرش والد به فرزند در مادران دارای کودکان با نیاز ویژه

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی استرس والدینی بر اساس نگرش والد به فرزند در مادران کودکان با نیاز ویژهشهر شاهین شهر می باشد . روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده و کلیه مادران کودکان با نیاز ویژه شهرشاهین شهر در سال ۱۴۰۲ ، جامعه آماری پژوهش را تشکیل داده است. بدین منظور، با استفاده از روش نمونه-گیری در دسترس، ۲۰۰ نفر بر ا ی انجام این پژوهش انتخاب شدند و به فرم کوتاه مقیاس استرس والدینی آبدین(۱۹۹۰) و مقیاس نگرش والدین نسبت به فرزند دارای نیازهای ویژه گوندر (۲۰۰۲) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیلداده از طریق تحلیل رگرسیون، معادلات ساختاری و ضریب همبستگی پیرسون انجام گرفت. نتایج این پژوهشنشان داد که استرس والدینی تنها بر اساس خرده مقیاس های نگرش والد به فرزند (ناکامی و حمایت افراطی) درمادران کودکان با نیاز ویژه شهر شاهین شهر قابل پیش بینی است (۰۵ / ۰ > P). بنابراین هرچه حمایتهای افراطیمادر نسبت به کودک با نیاز ویژه خود، بیشتر باشد؛ استرس ب یشتری در مادر شکل می گیرد و منجر به شکل-گیری احساس بی کفایتی مادران نسبت به نقش والدینی خود و ایجاد استرس می شود.

کلیدواژه ها:

استرس والدینی ، حمایت افراطی ، ناکامی ، نگرش والد به فرزند