تاب آوری و پرخوری در دانشجویان دختر ایرانی

پرخوری، مهمترین نشانه ی تشخیص گذاری اختلالات خوردن و شایعترین رفتار مختل خوردن در بین دانشجویان است کهپیامدهای منفی برای سلامت جسمانی و روانی در پی دارد، از این رو بررسی عوامل پیش گیری کننده و محافظ در برابر آن ازاهمیت برخوردار است. تاب آوری یکی از مولفه های مثبت روانشناختی است که نقش محافظت کننده ی آن در برابر انواع اختلالاتروانی گزارش شده است؛ با این شرح، هدف از پژوهش حاضر عبارت از بررسی رابطه ی تاب آوری و رفتار پرخوری در دانشجویاندختر ایرانی است. این پژوهش با استفاده از ابزارهای مقیاس پرخوری و مقیاس ارزیابی تاب آوری و روش نمونه گیری خوشه ایاجرا شد و اطلاعات جمع آوری شده با آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به کمک نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ موردتحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد زیرمقیاس های تاب آوری یعنی مقابله موقعیت مدار (۲۶ / ۰ - =β)، حمایت اجتماعی (۲۰ / ۰ -=β) و مقابله هیجان مدار (۲۴ / ۰ - =β) به طور منفی و معنی داری پرخوری را پیش بینی کردند و این سه خرده مقیاس تابآور ی روی هم ۳۳ درصد از واریانس پرخوری را تبیین کردند. از این یافته ها می توان نتیجه گرفت تاب آوری و زیرمقیاس های آ ن(جلب حمایت اجتماعی، مقابله ی موقعیت مدار و مقابله ی هیجان مدار) نقش مثبت محافظت کننده در برابر پرخوری دارند. بههمین ترتیب ب هعنوان عوامل پیشگیری از انجام رفتارهای پرخوری در دانشجویان میتوانند مورد توجه و در برنامه های بالینیمورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

تابآوری ، پرخوری ، دانشجویان