پیش بینی افکار خودکشی براساس استرس، اضطراب و تنظیم شناختی هیجان با نقش واسطه ای کیفیت زندگی در بین دانشجویان

پژوهش حاضر باهدف پیش بینی افکار خودکشی براساس استرس، اضطراب و تنظیم شناختی هیجان با نقش واسطه ای کیفیت زندگیدر بین دانشجویان انجام شد. جامعه ی آماری پژوهش، شامل کلیه ی دانشجویان دانشگاه آزاد کرج که در سال تحصیلی ۱۴۰۲ - ۱۴۰۳مشغول به تحصیل بودند. به همین منظور از بین دانشجویان دانشکده های مختلف تعداد ۳۷۵ نفر به عنوان نمونه و با روش نمونه گیریطبقه ای نسبی انتخاب شدند؛ که به پرسشنامه های تنظیم هیجان گارنفسکی، کرایج و اسپینهافن (۲۰۰۱)، پرسشنامه کیفیت زندگیسازمان بهداشت جهانی، پرسشنامه استرس هری (۲۰۱۱)، پرسشنامه افکار خودکشی بک کواکس و ویسمن (۱۹۷۹) و پرسشنامهاضطراب بک (۱۹۹۳) پاسخ دادند. در این مطالعه برای آزمون روابط بین متغیرهای اصلی پژوهش از آمار توصیفی دو آمار استنباطیشامل ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تحلیل مسیر و درنهایت برای تجزیه و تحلیل داده ها ازنرم افزار spss و Amos استفاده شدهاست. نتایج آزمون فرضیه های پژوهش نشان داد که استرس، اضطراب و تنظیم شناختی هیجان قادر به پیش بینی افکار خودکشی دربین دانشجویان هستند و کیفیت زندگی نیز به صورت منفی با افکار خودکشی ارتباط دارد؛ همچنین آزمون تحلیل مسیر نشان داد کهکیفیت زندگی در رابطه بین استرس، اضطراب و تنظیم شناختی هیجان با افکار خودکشی نقش واسطه ای را دارد.

کلیدواژه ها:

افکار خودکشی ، استرس ، اضطراب ، تنظیم شناختی هیجان ، کیفیت زندگی ، دانشجویان