بررسی مقایسه اثربخشی آموزش مبتنی بر موسیقی و بازی درمانی بر کارکردهای اجرایی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص خواندن

هدف از اجرای این پژوهش بررسی مقایسه اثربخشی آموزش مبتنی بر موسیقی و بازی درمانی بر کارکردهای اجرایی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص خواندن استان ایلام بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پایه اول تا سوم ابتدایی دارای اختلال خاص یادگیری یکی از شهرستان های ایلام در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بودند (۱۴۰ نفر). برای تعیین حجم نمونه ابتدا تمام ۱۴۰ دانش آموز دارای اختلال خاص یادگیری، که بطور در دسترس انتخاب شده بودند به نسخه چهارم آزمون هوشی و کسلر پاسخ دادند که پس از غربالگری اولیه از میان ۵۶ نفر از دانش آموزانی که از لحاظ کارکردهای اجرایی (توانایی حل مسئله و ...) ضعیف تر بودند ۴۵ نفر بطور تصادفی ساده انتخاب شدند و با همین روش در سه گرنوه ۱۵ نفری جایگزین شدند (دو تا آزمایش یکی کنترل). سرانجام دو گروه از گروه ها بطور تصادفی به عنوان گروه آزمایش انتخاب شد. گروه آزمایشی اول به مدت ۱۱ جلسه ۴۵ دقیقه ای آموزش موسیقی دریافت نمود و گروه آزمایش دوم ۱۰ جلسه ۴۵ دقیقه ای بازی درمانی را دریافت کردند. نتایج حاصل از اجرای آزمون کوواریانس چند متغیری نشان داد که بین دو گروه از لحاظ ترکیب خطی متغیر وابسته در پس آزمون پس از حذف اثر متغیرهای تصادفی کمکی (پیش آزمون) تفاوت آماری معنی داری وجود دارد. بدین معنی که بازی درمانی در مقایسه با آموزش موسیقی بیشتر باعث بهبود کارکردهای اجرایی در دانش آموزان دارای اختلال خاص یادگیری شده است.

کلیدواژه ها:

موسیقی درمانی ، اختلال یادگیری ، بازی درمانی